Druk 3D z żywic – różnice między SLA, DLP i LCD. Którą technologię wybrać?

Druk 3D to proces tworzenia trójwymiarowych obiektów na podstawie cyfrowego modelu. W przypadku technologii wykorzystujących żywice fotopolimerowe, materiał ten utwardzany jest światłem UV, co pozwala na uzyskanie bardzo wysokiej precyzji i gładkich powierzchni. Druk 3D z wykorzystaniem żywic fotopolimerowych zyskał na popularności dzięki trzem głównym technologiom: SLA, DLP i LCD. Choć wszystkie bazują na utwardzaniu żywicy światłem UV, różnią się pod względem źródła światła, precyzji oraz prędkości druku.
SLA (Stereolithography Apparatus)
SLA to najstarsza z tych technologii, wykorzystująca laser UV do utwardzania żywicy punkt po punkcie. Laser jest kierowany za pomocą luster, co pozwala na precyzyjne tworzenie detali. Jednakże, ze względu na konieczność skanowania każdej warstwy, proces ten jest stosunkowo wolniejszy w porównaniu z DLP czy LCD.

DLP (Digital Light Processing)
DLP korzysta z projektora cyfrowego do jednoczesnego utwardzania całej warstwy żywicy. Dzięki temu proces druku jest szybszy niż w przypadku SLA. Jednakże, rozdzielczość druku zależy od liczby pikseli projektora oraz wielkości obszaru roboczego; zwiększenie obszaru może prowadzić do obniżenia rozdzielczości.
LCD / MSLA (Liquid Crystal Display)
Technologia LCD, znana również jako MSLA (Masked Stereolithography), wykorzystuje matrycę LCD do przepuszczania światła UV w określonych miejscach, utwardzając całą warstwę jednocześnie. W porównaniu z DLP, LCD często oferuje wyższą rozdzielczość przy niższych kosztach produkcji, co czyni ją popularnym wyborem wśród hobbystów i małych firm.

Porównanie technologii:
Źródło światła - SLA używa lasera, DLP projektora, a LCD matrycy ciekłokrystalicznej.
Precyzja - SLA oferuje wysoką precyzję dzięki cienkiemu promieniowi lasera; DLP i LCD zależą od rozdzielczości projektora lub ekranu.
Prędkość druku - DLP i LCD są szybsze od SLA, ponieważ utwardzają całe warstwy jednocześnie.
Koszty - drukarki LCD są zazwyczaj tańsze w produkcji niż DLP, co przekłada się na ich popularność na rynku konsumenckim.
Jakie żywice pasują do poszczególnych technologii?
Wybór odpowiedniej żywicy do drukarki 3D zależy od zastosowanej technologii druku. Różne typy drukarek SLA, DLP i LCD wymagają żywic o różnych właściwościach, głównie ze względu na moc i długość fali światła UV używanego do utwardzania materiału.
Żywice dla SLA
Drukarki SLA wykorzystują laser UV o długości fali ok. 355 nm, co sprawia, że wymagają specjalnie dostosowanych żywic. Te żywice charakteryzują się wysoką lepkością i dużą precyzją utwardzania.
Przykładowe żywice do SLA to:
- standardowe żywice SLA – przeznaczone do dokładnych wydruków o wysokiej jakości powierzchni.
- żywice inżynieryjne – o zwiększonej odporności na temperaturę, chemikalia czy naprężenia mechaniczne.
- żywice dentystyczne i medyczne – biokompatybilne, wykorzystywane np. do modeli ortodontycznych.
Żywice dla DLP
Drukarki DLP używają projektora emitującego światło UV o długości fali ok. 385–405 nm. Ponieważ utwardzają całe warstwy naraz, żywice muszą mieć odpowiednie właściwości fotoreaktywne, aby zapewnić równomierne utwardzanie.
Do DLP pasują:
- standardowe żywice DLP – optymalizowane do szybkiego utwardzania warstw.
- żywice o niskiej lepkości – ułatwiające szybkie odprowadzanie żywicy i poprawiające dokładność wydruków.
- żywice elastyczne – do drukowania elementów wymagających sprężystości i odporności na odkształcenia.
Żywice dla LCD (UV LCD, MSLA)
Drukarki LCD wykorzystują światło LED UV (najczęściej 405 nm), co sprawia, że żywice dla tej technologii są dostosowane do niższej mocy światła niż w DLP.
Do drukarek LCD najlepiej pasują:
- żywice szybkoutrwalające – zoptymalizowane pod kątem krótkiego czasu utwardzania.
- żywice ekonomiczne – przystosowane do popularnych drukarek budżetowych.
- żywice wodowymywalne – łatwe w czyszczeniu, wymagające tylko wody zamiast alkoholu izopropylowego.
- żywice o wysokiej wytrzymałości – idealne do funkcjonalnych prototypów.
Czy można mieszać żywice między technologiami? W teorii niektóre żywice DLP mogą działać w drukarkach LCD (ponieważ obie pracują w zakresie 385–405 nm), ale nie zawsze dają optymalne rezultaty. Żywice SLA zazwyczaj nie działają w drukarkach DLP/LCD, ponieważ są przeznaczone do innej długości fali i sposobu utwardzania.
Wybór odpowiedniej technologii druku 3D zależy od indywidualnych potrzeb, takich jak wymagana precyzja, budżet oraz oczekiwana prędkość druku.
1) SLA jest idealne dla osób i firm potrzebujących najwyższej precyzji, np. w jubilerstwie, stomatologii czy inżynierii precyzyjnej.
3) DLP sprawdza się tam, gdzie liczy się szybkość, np. w produkcji seryjnej małych elementów czy prototypowaniu.
3) LCD to świetne rozwiązanie dla hobbystów i małych warsztatów, oferujące dobrą jakość w przystępnej cenie.


Polecane

Żywica szybkoschnąca AnyCubic (szara) 1L do drukarki LCD

Żywica typu ABS AnyCubic V2 (Czarna)
